Hví er ég?

Vísindin, trúarbrögðin og heimspekin hafa glímt við hin erfiðustu mál en samt er stóru spurningunum enn ósvarað eins og þeim sem snúast um hvað heimurinn sé í raun og veru. En þótt fátt sé um svör þá búum við okkur til einhverja heimsmynd sem við reyndar getum ekki hugsað alveg til enda. Fjarlægu og stóru viðfangsefni skipta reyndar ekki svo miklu máli í okkar daglega amstri og ættu ekki að valda okkur neinu hugarangri. Þetta er bara annað hvort svona eða hinsegin.

Aðeins öðru máli gegnir um spurninguna um okkur sjálf og það sem stendur okkur allra næst. Hver erum við og þá sérstaklega: Hver er ég? Af hverju er ég ég? Ég veit það allavega ekki. Hver tillaga að svari sem stungið er upp á, vekur upp aðrar enn erfiðari spurningar. Annars er aldrei að vita nema maður sjálfur sé sá eini í heiminum sem veit eitthvað af sér. Aðrir eru bara einhverjir sálarlausir statistar. Eða þá að heimurinn sé bara til sem ímyndun í kollinum á mér. Sennilega er það samt ekki þannig og reyndar næstum örugglega ekki þannig. Öll erum við einhver, hvort sem okkur líkar það betur eða verr. En hvað ræður því hver er hver? Hví er ég, ég en ekki þú? Þó ég viti það ekki svo ofboðslega gjörla þá er hitt víst, að í einhverju fínasta atriði í íslenskri tónlistarsögu, er einmitt þessari spurningu velt upp.

 


« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Athugasemdir

1 Smámynd: Jónas Gunnlaugsson

Finna hliðstæðu.

Tölvukall númer eitt, segir.

Maðurinn bjó til tölvukall í sinni mynd.

Þú veist að í gömlu bókinni er sagtr.

Guð* bjó til mannin í sinni mynd. *Guð er andi, hugur?

Tölvukallar númer miljón og miljón og einn.

Annar segir, það er Maður, og hinn segir, það er engin maður.

Og áfram.

Hef ekki tíma.

Egilsstaðir,  15.11.2015  Jónas Gunnlaugsson

Jónas Gunnlaugsson, 15.11.2015 kl. 15:58

2 Smámynd: Emil Hannes Valgeirsson

Satt að segja er ég ekki miklu nær, en ég er kannski bara svona takmarkaður.

Emil Hannes Valgeirsson, 15.11.2015 kl. 19:55

3 Smámynd: Jónas Gunnlaugsson

Gríp boltann.

Gríp boltann.

Finna hliðstæðu.

Tölvukall númer eitt, segir.

Maðurinn bjó til tölvukall í sinni mynd.

Þú veist að í gömlu bókinni er sagt.

Guð* bjó til manninn í sinni mynd. *Guð er andi, hugur?

Tölvukallar númer miljón og miljón og einn.

Annar segir, það er Maður, og hinn segir, það er engin maður.

Og áfram.

Hef ekki tíma.

Egilsstaðir,  15.11.2015  Jónas Gunnlaugsson

Jónas Gunnlaugsson, 15.11.2015 kl. 15:58

Þú segir:

„Hver er ég? Af hverju er ég ég? Ég veit það allavega ekki.“

Ég veit það ekki heldur.  Jg

En, Tölvukallinn var búinn til af huga, anda mannsins.

Og maðurinn var þá búinn til af huga, anda Guðs.

Til hvers var tölvukall búin til?

Til gagns, af forvitni, til að búa til framtíðar lífsform, sem hugurinn, andinn getur notað til að tjá sig í þessari vídd, sem við köllum efnisheim.

Efnið er ekki til sem fastur punktur.

Til hvers var maðurinn búin til?

Hér endurtek ég það sem ég sagði um tölvukallinn.

Til gagns, af forvitni, til að búa til framtíðar lífsform, sem hugurinn, andinn getur notað til að tjá sig í þessari vídd, sem við köllum efnisheim.

„Efnisheimurinn“ er trúlega sýndar veröld, og efni eins og við skiljum það er ekki til, aðeins mismunandi ástand orkunnar.

Hver er Guð?

Kasta boltanum til þín.

Egilsstaðir, 15.11.2015  Jónas Gunnlaugsson

Ég sá athugasemd þína núna, og ég virðist vera jafn takmarkaður.

Það er ekki bannað að kasta bolta, að grípa bolta, og kasta boltanum aftur.

Gangi þér allt í haginn.

 


Jónas Gunnlaugsson, 15.11.2015 kl. 20:26

4 Smámynd: Emil Hannes Valgeirsson

Tölvukallar, efnisheimur, Guð, ástand orku allt það gætu haft einhverjar skírskotanir. En í raun þarf lífið ekki að vera svo flókin gáta sé það skoðað almennt en ekki út frá manns eigin sjálfi. Við erum í raun ekkert annað en samansafn af sérhæfðum frumum sem vinna saman að því að viðhalda heildinni og hafa hver fyrir sig sömu þarfir og við í aðalatriðum. Vandamálið verður hinsvegar til þegar við komum að okkur sjálfum. Það er þetta stóra ÉG sem er spurningin. Svo má líka bæta við: "Ef mig skyldi kalla".

Emil Hannes Valgeirsson, 16.11.2015 kl. 00:18

5 Smámynd: Jónas Gunnlaugsson

Skoðaðu Emanuel Swedenborg (1688-1772)

Hann segir einhversstaðar að vondur maður geti ekki hugsað nýja hugsun.

Hann geti aðeins lært það sem aðrir hafa hugsað.

Þá er trúlega of mikil reiði, hávaði til að sá vondi heyri frá hærri víddum..

Góður maður geti hugsað nýja hugsun.

Þaðr er meiri kyrrð og ró.

Til að ég ætti einhverja möguleika þá breytti ég aðeins góður, vondur.

Ég sneri því aðeins þannig að, þegar ég er góður, þá næ ég sambandi við yfir vitið, en ekki þegar ég er vondur.

Jesaja 55:11
eins er því farið með orð mitt sem kemur af munni mínum,
það hverfur ekki aftur til mín við svo búið
heldur kemur því til leiðar sem mér þóknast
og framkvæmir það sem ég fel því.

000

Líkaminn er samsettur úr frumum sem geta unnið saman.

Hverjir skildu vera hæfir í Krist líkaman?

Einstaklingar sem hafa þroska til að geta unnið saman, skilað sínu verki.

Þroskaðri eining?

Leikur að hugmyndum.

Jónas Gunnlaugsson, 16.11.2015 kl. 02:13

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband