Góðar og slæmar fréttir af berjasprettu

Það virðist ekki ætla að verða mikið mál að krækja sér í nokkur krækiber þetta sumarið. Það er allavega verið að tala um að víða á Suður- og Vesturlandi sé berjaspretta með eindæmum enda hefur þar verið hlýtt og bjart í sumar. Þessi fínu fullsprottnu krækiber sá ég þann 8. ágúst í uppsveitum Suðurlands, nánar tiltekið við Brúarárskörð hjá Högnhöfða og er bara lítið dæmi um það sem þar fá finna. Berin eiga síðan auðvitað eftir að stækka enn meir mörgum til mikillar ánægju og yndisauka. Þetta voru góðu fréttirnar.

Slæmu fréttirnar eru hinsvegar af bláberjalynginu.
Vegna þess einmitt hvað síðustu sumur hafa verið hlý og þurr á Vesturlandi, er nú svo komið að bláberjalyngið er þar víða alveg heillum horfið vegna svartrar lirfutegundar sem á það herjar. Þetta munu vera lirfur fiðrildategundarinnar Birkifeta sem háma í sig græna vefi laufblaðanna svo bláberjalyngið verður rauðbrúnt og lífvana að sjá og þroska í framhaldi af því ekki almennileg bláber. Myndin hér er tekin á sama stað og sú fyrri þannig að þessi óværa er greinilega einnig farin að herja á bláberjalyng í uppsveitum Suðurlands.

Samkvæmt því sem ég hef fundið um þetta þá mun lyngið ná sér á ný næsta sumar nema þessi plága verði viðvarandi vandamál á næstu árum. En þá verður þessum góðu sumrum líka að fara að linna.

Annars var ég ekki þarna á ferðinni til að skoða ber, Brúarárskörðin eru afar tilkomumikil náttúrusmíð og munu vera dýpstu gljúfur Suðurlands. Ég var þarna mættur til að skoða þau í fyrsta sinn og varð ekki fyrir vonbrigðum.

Athugasemdir

[Sigurður Þór Guðjónsson, 9.8.2010 kl. 00:58]

Hvaða máli skipta nokkur vesæl ber? Ekki vil ég fá vond sumur þeirra vegna. 

[Emil Hannes Valgeirsson, 9.8.2010 kl. 09:22]

Við vesælingarnir þrífumst sem betur fer ágætlega í sólinni.