Loftslagseitthvað

Já það er þetta með loftslagsmálin og hlýnun jarðar sem sjálfsagt er hið alvarlegasta mál sem bregðast þarf við hið skjótasta ef ekki á illa að fara. Samt er spurning hvort maður eigi persónulega að hafa einhverjar sérstakar áhyggjur af þessu enda lítið sem maður getur í raun sjálfur gert í málunum. Ég gæti svo sem hætt að aka um á bíl og gengið allra minna ferða eða hjólað. En það breytir raunar engu varðandi loftslagsvandann. Bruni jarðefnaeldsneytis á heimsvísu er reyndar svo gríðarlegur að þótt allir Íslendingar tæku upp hjólreiðar þá hefði það sama og ekkert að segja á hnattvísu. Jafnvel ekki heldur þótt allt hér á landi legðist í dvala, álverin myndu loka, flugvélar hætti að fljúga og öll okkar skip hætti að sigla. Vandinn yrði áfram sá sami hnattrænt séð enda munar lítið um litla þjóð eins og okkur. Einstaklingarnir geta þó vissulega lagt sitt af mörkum ef þeir eru samtaka eins og verið er að hvetja til. Aðalmálið hljóta þó að vera stóru ákvarðanirnar sem teknar eru af stórmennum á stórum þingum út í heimi og að þeim sé fylgt eftir.

En varðandi samtakamáttinn þá er einn hluti loftslagsvandans líka sá að það eru ekki allir alveg sammála að um vanda sé að ræða. Sjálfur er ég meira að segja ekki alltaf jafn viss um að vandinn sé eins mikill og af er látið en best er auðvitað að treysta vísindaheiminum sem sagður er nokkuð sammála um að aðgerðir mannsins muni valda ýmissri loftslagsbrenglun í framtíðinni, aðallega vegna hlýnunnar. En til að efla samtakamátt ráðamanna og almennings og til að stuðla að mótvægisaðgerðum, þá þarf auðvitað að flytja fréttir af vandanum og tíunda hann rækilega. Það hinsvegar vekur upp hættuna á að meira sé gert úr vandanum en efni standa til eða þá að ýmsir gerist tortryggnir og fari að trúa því að meira sé gert úr vandanum en efni standa til. Þá verður til togstreyta milli efasemdamann og áhyggjumanna sem endar gjarnan í þrætum sem blandast almennum og pólitískum lífsskoðunum að ógleymdum allskonar hagsmunum.

Hvað mig varðar þá fylgist ég með málum sem fyrr og nýjustu tölum utan úr heimi eftir því sem þær berast. Þar kemur upplýsingabyltingin sterkt inn. Margt er síðan rætt og ritað á netinu. Sjálfsagt er helmingurinn af því sem skrifað er um loftslagsmál á netinu hin mesta vitleysa en gallinn er að ekki er alltaf gott að greina hvað fellur í þann vafasama flokk. Spurning til dæmis með þennan pistill. Hitt er þó víst að það hefur snjóað mikið í Reykjavík og þarf elstu menn til að muna annað eins, ef þeir þá muna það. Þetta er þó staðbundið ástand enda væri mikil vitleysa að halda því fram að fannfergið væri eitthvað merki um að tekið sé að kólna í heiminum.

Fannfergi 1. desember 2015.