Ákvörðun forsetans gæti styrkt stöðu Andra Snæs

Sú ákvörðun Ólafs Ragnars að bjóða sig fram enn á ný er athyglisverð, svo ekki sé meira sagt og breytir auðvitað landslaginu framboðsmálunum. Svo maður bollaleggi aðeins um þetta þá var staðan sú, áður en forsetinn tilkynnti ákvörðun sína, að Andri Snær Magnason var eini frambjóðandinn sem naut fylgis að einhverju ráði. Hann er að vísu umdeildur, reyndar eins og Ólafur hefur alltaf verið sjálfur. En Andri Snær var þrátt fyrir allt ekki líklegur til að vinna kosningarnar. Hann var ekki á leiðinni á Bessastaði, vegna þess að annar vænlegur frambjóðandi, Guðni Th, var í startholunum. Það annálaða prúðmenni lá ekki bara ylvolgt undir feldi, heldur var orðinn alveg sjóðheitur og bara tímaspursmál hvenær hann tilkynnti um sitt framboð. Já, það átti bara að gerast í vikunni. Guðni hefði unnið kosningarnar. Hann hefði fengið megnið af fylgi Ólafs Ragnars og gott betur, því Andri Snær höfðar ekki til allra og alls ekki heldur til allra þeirra sem hugnast ekki að kjósa herra Ólaf.

En úr því að Ólafur Ragnar ákvað að bjóða sig fram enn á ný, þvert á fyrri yfirlýsingar, gerist það að í stað þess að baráttan standi á milli Andra Snæs og Guðna Th, þá stendur baráttan allt í einu á milli Andra Snæs og Ólafs Ragnars. Sú staða er að mínu mati betri fyrir Andra Snæ því hann á meiri möguleika í þeim slag heldur en í slagnum gegn Guðna Th. sem væntanlega hættir við af sinni áðurnefndri prúðmennsku enda kann hann ekki við að heyja kosningabaráttu gegn sitjandi forseta.

Það er þó ekki þar með sagt að Andri Snær hefði það gegn Ólafi, sjálfum forsetanum, en það gæti orðið mjög tvísýnt. Þótt Ólafur njóti góðs fylgis eru einnig afskaplega margir sem vilja alls ekki sjá hann sitja áfram og sjá þann kost vænstan að velja Andra Snæ, hvort sem þeir eru einlægir aðdáendur hans eða ekki, enda alveg ljóst að hann er sá eini sem á einhvern möguleika í sitjandi forseta.

Þó er kannski ekki alveg útséð með Guðna Th. og ef hann færi fram þá gæti þetta orðið enn tvísýnna. Eiginlega myndi ég giska á að hver um sig, þeir Ólafur, Andri og Guðni Th. gætu allir náð eitthvað um 30% atkvæða og ómögulegt að segja hver þeirra hefði það. Restin fengi þá um 10% samanlagt, svo framarlega að ekki komi fram enn eitt þungavigtarframboðið, sem er svo sem ekkert mjög líklegt.

En svona er kosningakerfið okkar. Sá sem fær mest, hann vinnur og verður forseti. Jafnvel þótt hið mesta sé ekki svo mikið. Sumir vilja hræra í þessum einfalda kerfi. Gallalaust kosningakerfi er reyndar ekki til. Tvær umferðir til að tryggja meirihluta er svolítið rausnarlegt fyrir embætti sem er í raun aðallega heiðursembætti. Það mætti þó kannski íhuga slíka reglu ef sigurvegarinn nær ekki 30% greiddra atkvæða, en það getur aðeins gerst ef frambjóðendur eru fjórir eða fleiri (eða er það ekki annars?).

Mynd: Steinhissa steinn á vestfirskri heiði. (EHV)

Athugasemdir

[Jón Steinar Ragnarsson, 19.4.2016 kl. 19:07]

Þetta heitir víst lýðræði og ég er sáttur við það að þannig fái það að vera. Það sem meirihlutinn kýs verður niðurstaðan.

Ég vil vera ósammála þér að Forsetaembættið sé bara eitthvað heiðursembætti. Traust til stjórnmálamanna er í sögulegum lægðum og mér finnst það fullkomlega réttlætanlegt og nauðsynlegt að til sé embætti sem geti áfríjað ákvörðunum misviturra stjórmálamanna. Á þetta hefur reynt sem aldrei fyrr í embættistíð sitjandi forseta og hann hefur kannski manna mest mótað og skýrt hlutverk og tilgang embættisins. Eðlilega er flokkspólitíkin ósátt við það. Enginn fúlsar við lítt skorðuðum völdum og vilja hafa gamla háttinn á að setja undir sig hausinn og ryðjast í gegn með málefnin þvert ofan í almennan vilja.

Fyrir mér er Forsetaembættið lykill þess að lýðræði hér beri nafn með réttu. Ólafur hefur framar öðrum sannað það og sýnt. Vilji þjóðin að hann sitji í fimmtíu ár, þá situr hann fimmtíu ár. Ef það væri einhvernvegin öðruvísi, þá gætum við tæpast kallað það lýðræði.

[Emil Hannes Valgeirsson, 19.4.2016 kl. 20:08]

Þetta sem ég sagði um heiðursembættið er aukaatriði í bloggfærslunni enda er ég aðallega að velta fyrir mér möguleikunum í stöðunni og ekki hvort ég telji einhvern hæfari en annar. Í raun byggjast völd forsetans á því að framselja völd sín til annarra - stundum þjóðarinnar ef svo ber undir. Að öðru leyti er forsetaembættið aðallega heiðursembætti. Ég er annars almennt ánægður með forsetaembættið eins og það er og finnst það frekar vera kostur að forseti hverju sinni geti mótað sinn forsetaferil og stíl. Málskotsrétturinn er mikilvægur sé honum beitt að skynsemi og í hófi. Við munum auðvitað kjósa okkar forseta með lýðræðislegum hætti eins og við höfum gert hingað til. 

[Óskar Helgi Helgason (IP-tala skráð) 19.4.2016 kl. 22:02]

Sæll Emil Hannes - sem og aðrir gestir, þínir !

Emil !

Það er líkt á komið: með þeim Ólafi Ragnari Grímssyni / og Andra Snæ Magnasyni.

Hvorir tveggju - skáka í skjóli gerfi- lýðræðisins (lesizt: þingræðinu), eru óþurftramenn venjulegs vinnandi fólks, í landinu, og fokdýrir, pyngjum landsmanna, aukinheldur.

Nær væri - að landsmenn sameinuðust í: að ráða hingað dugmikinn rekstrarmann, t.d., frá Japan eða Suður- Kóreu, sem stæði fyrir rekstri í mynd venjulegs:: cirka 300 Þúsunda manna fyrirtækis, í stað þeirra Versala hallar einkenna (18. aldarinnar), sem Ísland er nú grundvallað á, með ógnvænlegum fjölda skriffinna og óþurftar liðs, annarrs.

Með beztu kveðjum: af Suðurlandi / 

[Emil Hannes Valgeirsson, 19.4.2016 kl. 22:55]

Ég þakka fyrir frumlega hugmynd Óskar Helgi. Væntanlega er þó ekki svo illa komið á með okkur að við þurfum að ráða asískan fyrirtækjaforstjóra til að stjórna landinu. Þjóðríki hafa ýmsum skyldum að gegna gagnvart sínum þegnum og geta ekki rekið og ráðuð fólk eins og þeim hentar á sama hátt og fyrirtæki. Við hljótum að geta ráðið fram úr okkar málum sjálf í okkar litla landi þótt ýmislegt mætti betur fara.

Með beztu kveðjum til allra Sunnlendinga.

[Óskar Helgi Helgason (IP-tala skráð) 19.4.2016 kl. 23:09]

Sælir - á ný !

Emil Hannes !

Þakka þér fyrir: einarðlegt svarið en, ........ jú, grun hefi ég um, að ég eigi kollgátuna,, nema, Utanþingsstjórn: viðlíka 1942 - 1944 (Björns Þórðarsonar stjórninni) yrði grundvölluð, og þingið fengi tiltölulega langt frí / eins, og það hefir til unnið, síðuhafi mæti.

Ekki lakari kveðjur - hinum fyrri, og áður /